Trintxerpe, 50eko hamarkada
XX. mendeko lehen urteetan, eta Gipuzkoan jarduera hasi zuten arrantza-ontzien kopurua handitzen joan zen heinean, Donostiako portu txikia ez zen nahikoa izan hainbeste ontzi hartzeko. Orduan, armadore batzuek arrantza-portu bat eraiki zuten, etengabe hazten ari zen ontzidiaren beharrak asetzeko. Gertaera horrek, 40 urte geroago (50eko hamarkada), penintsula osoko arrantza-portu garrantzitsuenetako bat bihurtu zuen Pasaia. Halaber, Trincher baserria zegoen jenderik gabeko eremu hura Pasaia osoko jenderik handiena izatera pasa zen. Bertako biztanle gehienak marinelak edo arrantzaren osagarri diren industria paraleloetako langileak ziren: tailer mekanikoak, ontzitegiak, izotz-fabrikak, kaiak, biltegiak, etab.
Garai hartan, Trintxerpe San Pedro auzoa zen, baina Pasaiako gainerako auzoekiko desberdina zen ezaugarri batzuekin. Hasteko, historia eta iragan zehatzik gabeko lekua zen. Bertako jendeak, estatuko beste leku batzuetatik etorriak (gehienbat Galiziatik), berezko izaera ematen zion. Ohitura ezberdinek, hizkuntza ezberdinek, tradizio ezberdinek, Trintxerpe kulturen nahasketa bitxi bihurtzen zuten. Bestalde, auzo berrietan (Arrantzaleen Herrixka eta Azkuene hasiberria) bizi zen populazio-dentsitate handiaren ondorioz, harremanak estuagoak eta jarraituagoak ziren inguruko beste herri batzuetan egon zitezkeenak baino.
Trintxerpe ordena urbanistiko handirik gabe eraiki zen. Egitura irregularreko eraikin mordo bat, zoritxarrez biztanleen ongizateak gehiegi kontatu gabe. Horri gehitu behar zitzaizkion kirol, kultura eta abarren arloko gabeziak. TRINCHERPE (TRINCHERPE) aldizkariak, 1954ko azaroko alean, Trincherpek futbol-zelai bat dauka elizaren atzean. Eta frontoi bat dauka Zirizako biltegian, Adiskidetasunaren aurrean. Egoera ez oso eraikitzaile horren salbuespen bakarrak garai hartan zeuden kultur edo kirol elkarteak ziren: Itxastarrak mendi kluba, Trintxerpe Kirol Elkartea eta Hijas de María eta Los Luises elkarteak, besteak beste.
50eko hamarkadan, Trintxerpen, fartdelen urteak izan ziren, marinelak azken itsasalditik aurrera aldatzen ari ziren bakeroen aldizkarien urteak, parrokiarekin Guadalupera egindako txangoak, Gran Sol eta Ternua, arrain ugari…